Gdy czas stanął w miejscu
Gdy czas stanął w miejscu
Gdy czas stanął w miejscu, jak stróż na straży,
Świat zamarł w bezruchu, jak sen niewyraźny.
Liście nie drgnęły, wiatr wstrzymał oddech,
A chwila trwała, jak wieczność wbrew złemu.
Jasna łza w oku, lecz spadnąć nie śmiała,
Serce zamilkło, jak noc głucha, biała.
W tym bezczasowym, nieśmiałym świetle,
Świat był obrazem zamkniętym w krysztale.