Topnienie Czasu
Zegar tyka, czas się toczy,
Płynie jak rzeka, zimą i do wioski.
Lecz gdy na chwilę się zatrzymasz,
Czas topnieje jak lód w słońcu blasku.
W chwilach szczęścia płynie szybko,
Jak strumień górski, bystry, dziarski.
Grono sekund w mgnieniu ucieka,
A w smutku dłuży się i zwleka.
Topnieje czas jak świeca woskowa,
Godziny kropla po kropli traci.
Wspomnienia, jak ciepło promienia,
Topią przeszłość w naszej pamięci.
Krople chwil, co spadają jak łzy,
Czas się rozpływa jak sen w świetle poranka.
Zanim się spostrzeżesz, dzieciństwo znika,
A dorosłość już cię nareszcie dotyka.
Share This
Latest Poem
Herbstblätter und Wandel
18 Apr 2025
The Glorious Sunsets
18 Apr 2025
Wieczne Echa
17 Apr 2025
Als ich mich zum ersten Mal lebendig fühlte
17 Apr 2025
Il Silenzio degli Addii
17 Apr 2025
Le Misteri della Mente
16 Apr 2025
"Herzliche Hände, offene Herzen"
16 Apr 2025
Primera Vez como Padre
15 Apr 2025
First Solo Trip Adventure
15 Apr 2025